Andrzej Munk
Andrzej Munk

Andrzej Munk urodził się 16 października 1921 w Krakowie i zmarł 20 września 1961 roku w Łowiczu.
Był polskim reżyserem filmowym, jednym z przedstawicieli nurtu zwanego polską szkołą filmową.
Karierę zaczynał jako operator, a później pracował jako reżyser filmów dokumentalnych i fabularnych.

Nie udało się wyświetlić Twórczość:
-Filmy dokumentalne:
1951: Kierunek – Nowa Huta!
1951: Bajka
1952: Pamiętniki chłopów
1953: Kolejarskie słowo
1954: Gwiazdy muszą płonąć
1955: Niedzielny poranek
1958: Spacerek staromiejski
-Filmy fabularne:
1955: Błękitny krzyż
1956: Człowiek na torze
1957: Eroica
1960: Zezowate szczęście
1963: Pasażerka
-Spektakle telewizyjne:
1959: Wieczory generalskie
1960: Pasażerka
1961: Arlekinada

Andrzej Munk zadebiutował jako operator w 1948. Swoją działalność reżyserską rozpoczął od realizacji filmów dokumentalnych, kręconych podczas pracy w Wytwórni
Filmów Dokumentalnych. Pierwsze jego dzieła, Kierunek – Nowa Huta! (1951) o powstawaniu tytułowej dzielnicy Krakowa oraz Bajka (1952) będąca zapisem koncertu
Filharmonii Warszawskiej, były produktami realizowanymi wedle sztywnych zasad socrealizmu. Kolejne jego filmy dokumentalne, jakkolwiek utrzymane w stylu
propagandowym, zostały jednak docenione za formę artystyczną. Były to: Pamiętniki chłopów (1952), opisujące rzekomą odmianę życia chłopów za rządów komunistów;
Kolejarskie słowo (1953) o pracy kolejarzy; Gwiazdy muszą płonąć (1954) o górnikach schodzących do szybu kopalni węgla; a także Niedzielny poranek (1955) ukazujący
odbudowę powojennej Warszawy. Ostatni dokument Munka stanowił Spacerek staromiejski (1958), półfabularna opowieść o dziewczynce przemierzającej warszawską Starówkę.

https://pl.wikipedia.org/wiki/B%C5%82%C4%99kitny_krzy%C5%BC_(film)

https://pl.wikipedia.org/wiki/Cz%C5%82owiek_na_torze